Η εξεταστέα-διδακτέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ' Λυκείου
- Θεωρητικής κατεύθυνσης - για το σχολικό έτος 2013-2014:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
1. Διονύσιος Σολωμός, «Ο Κρητικός»
2. Γεώργιος Βιζυηνός, «Το αμάρτημα της μητρός μου»
3. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Όνειρο στο κύμα»
4. Ποιήματα για την ποίηση
• Κωνσταντίνος
Π. Καβάφης, «Μελαγχολία του Ιάσωνος Κλεάνδρου ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.Χ.»
• Κωνσταντίνος
Π. Καβάφης, «Ο Δαρείος»
• Μίλτος
Σαχτούρης, «Ο Ελεγκτής»
• Γιώργης
Παυλόπουλος, «Τα Αντικλείδια»
5. «Σελίδες του Γ. Ιωάννου»
• «Μες
στους προσφυγικούς συνοικισμούς»
• «Στου
Κεμάλ το σπίτι»
6. Η ποιήτρια Κική Δημουλά
• «Σημείο
Αναγνωρίσεως»
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ι.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Γ.
Οι οικονομικές εξελίξεις κατά τον 20ο αιώνα, σ. 42-54
II. Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
(1821-1936)
Β.
Χειραφέτηση και αναμόρφωση (1844-1880), σ. 70-79 Γ. Δικομματισμός και
εκσυγχρονισμός (1880-1909), σ. 80-88
Δ.
Ανανέωση-Διχασμός (1909-1922), σ. 89-98
III. ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821-1930) Πρόσφυγες στην
Ελλάδα κατά το 19ο αιώνα, σ. 116 Πρόσφυγες στην Ελλάδα κατά τον 20ο
αιώνα, σ. 137 Α. Προσφυγικά ρεύματα κατά την περίοδο 1914-1922,
σ.
138-143
Β.
Μικρασιατική καταστροφή, σ. 144-152 Γ. Η αποκατάσταση των προσφύγων, σελ.
153-159 Δ. Η αποζημίωση των ανταλλαξίμων και η ελληνοτουρκική προσέγγιση, σ.
160-162 Ε. Η ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα, σ. 163-169
IV. ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 19ο ΚΑΙ
ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ.
Ε.
Η περίοδος της αυτονομίας και η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, σ. 206-220
V. ΠΑΡΕΥΞΕΙΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Δ.
Ο Παρευξείνιος Ελληνισμός το 19ο και 20ο αιώνα, σ.
245-254.
ΛΑΤΙΝΙΚΑ
Τα
κείμενα των ενοτήτων 21-50, εκτός των ενοτήτων
22,
26, 33, 35, 39 και 50, από τις οποίες θα διδαχθούν μόνο τα γραμματικά και
συντακτικά φαινόμενα.
Τα
γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα που περιλαμβάνονται σ' όλες τις ενότητες
(21-50) του διδακτικού εγχειριδίου της τάξης αυτής.
Επίσης, στην εξεταστέα-διδακτέα
ύλη συμπεριλαμβάνονται τα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα που περιέχονται
και στις είκοσι ενότητες του βιβλίου «Λατινικά» της Β' τάξης Γενικού Λυκείου
των Μ. Πασχάλη - Γ. Σαββαντίδη, έκδοση 2013
ΑΡΧΑΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Ι.
ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Από
το βιβλίο «Αρχαία Ελληνικά, Φιλοσοφικός Λόγος», Γ' τάξης Γενικού Λυκείου
Θεωρητικής Κατεύθυνσης, των Μ. Κοπιδάκη, Δ. Λυπουρλή, κ.ά., έκδοση 2013.
Α.
Εισαγωγή:
Ι.
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ:
σ.
34-39 (Κεφ. Δ2: Οι φιλοσοφικές ιδέες του Σωκράτη. Διαλεκτική, μαιευτική,
ειρωνεία. Η αναζήτηση των ορισμών, η επαγωγική μέθοδος και η ηθική.
Κεφ.
Δ3: Η δίκη και ο θάνατος του Σωκράτη).
II. Ο ΠΛΑΤΩΝ:
σ.
40-42 (κεφ. Ε1: Ο βίος του).
III. Πλάτωνος Πρωταγόρας:
α)
σ. 49-52 (Α. Η διάρθρωση του διαλόγου και τα πρόσωπα: «Εισαγωγή... » έως και
«Η απάντηση του Πρωταγόρα...») β) σ. 56-57 (Β. Η φιλοσοφική σημασία του
διαλόγου).
IV. Πλάτωνος Πολιτεία: Εισαγωγή στην Πολιτεία
α)
σ. 92-93 (1. Νεανικές φιλοδοξίες και απογοητεύσεις,
2. Η συγγραφή της Πολιτείας και 3. Η σκηνοθεσία και τα πρόσωπα του
διαλόγου) β) σ. 96-102 (6. Οι τρεις τάξεις, 8. Η αγωγή των φυλάκων, 12. Οι
φιλόσοφοι-βασιλείς,
13.
Η δικαιοσύνη και 14. Οι φαύλες πολιτείες). γ) σ. 113 (Η αλληγορία του
σπηλαίου).
V. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (Βίος και έργα):
α)
σ. 139-141 («Πότε και πού γεννήθηκε ο Αριστοτέλης- Λίγα λόγια για την καταγωγή
του» και «Ο Αριστοτέλης στην Ακαδημία του Πλάτωνα: μαθητής πρώτα, δάσκαλος στη
συνέχεια»), β) σ. 145-149 («Ο Αριστοτέλης στη Μακεδονία: δάσκαλος του
Αλεξάνδρου», «Επιστροφή του Αριστοτέλη στην Αθήνα: αρχίζει η τρίτη περίοδος της
φιλοσοφικής του δραστηριότητας. Ο Αριστοτέλης διδάσκει στο Λύκειο» και «Ο
Αριστοτέλης εγκαταλείπει οριστικά την Αθήνα- Το τέλος της ζωής του»).
VI. Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια, σ. 151-153
VII. Αριστοτέλη Πολιτικά, σ. 178-179 Β. Κείμενα:
Ι.
ΠΛΑΤΩΝ
Πρωταγόρας:
οι ενότητες 1, 2, 3, 4, 5, 6 και 7. Πολιτεία: οι ενότητες 11, 12 και 13.
II. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ηθικά
Νικομάχεια: οι ενότητες: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10.
Πολιτικά:
οι ενότητες: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 και 20.
II. ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
1. ΚΕΙΜΕΝΟ
Αδίδακτο
πεζό κείμενο αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων της αττικής διαλέκτου.
2. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ - ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ
α.
Η ύλη που περιλαμβάνεται στα βιβλία του Γυμνασίου «Αρχαία Ελληνική Γλώσσα» Α',
Β', Γ' Γυμνασίου, έκδοση 2013.
β. Ολόκληρη η ύλη που περιλαμβάνεται
στο βιβλίο της Α' τάξης Γενικού Λυκείου «Εγχειρίδιο Γλωσσικής Διδασκαλίας»,
έκδοση 2013 (ενότητες 1 - 21).
ΦΕΚ 1936/ 9 Αυγούστου 2013
ΦΕΚ 1936/ 9 Αυγούστου 2013
Γεια σας να σας ρωτήσω εγω δηλαδη που δεν παω φροντιστήριο και εδινα προπερσι κ θα ξανα δώσω φετος πρεπει να βρω σημειωσεισ για τ δαρειο του καβάφη τον σαχτούρη και την δημουλα? Ή δε θα τα βαλουν καθόλου σας παρακαλώ απαντηστε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, πρεπει να διαβάσεις αυτή την " καινούργια" ύλη, μπορεί και να βάλουν κάτι από αυτά.
ΔιαγραφήΜπορείς να πάρεις κάποιο βοήθημα, κυκλοφορούν πολλά.Το καλύτερο , κατά τη γνώμη μου, είναι το ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ, ΠΟΙΗΣΗ, Γεωργιάδου Αγάθη, Δεληγιάννη Εριέττα , εκδόσεις Ξιφαράς.
Μόνο ο Δαρείος είναι λίγο δύσκολος.Αν ζητήσεις βοήθεια στις απορίες σου από τον καθηγητή σου στο σχολείο που αποφοίτησες, σίγουρα θα σου τη δώσει! Μην ανησυχείς, όλα τα καταφέρνουμε αν έχουμε θέληση!
Θα ανεβάσω κι εγώ τις σημειώσεις μου για τα 3 αυτά ποιήματα, κι ό,τι απορία έχεις θα τα λέμε :-)
Σας ευχαριστώ πολυ μεσα απο την καρδια μου κυρια Μοιρα. η βοηθεια σας σε αυτους τους χαλεπούς καιρούς που πολλα παιδια δεν πανε φροντιστήριο ειναι πολύτιμη αν δεν σας κουραζω ανεβαστε κ ιωάννου σχετικα μμε την πλατεία παρομοίωση στ προσφυγικούσ συνοικισμούς κ ζητω συγγνώμη αν σας χαλιζω ελπίζω να δειξετε κατανόηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερινα
Κατερίνα μου δεν με κουράζεις καθόλου! Απλά θέλω λίγο χρόνο γιατί βρίσκομαι και σε διακοπές και δεν είμαι εύκολα σε υπολογιστή.
ΔιαγραφήΌσον αφορά τον Ιωάννου, στους Προσφυγικούς συνοικισμούς, μαντεύω πως εννοείς την παρέκβαση με τις οδικές αρτηρίες.Διάβασε τα παρακάτω, νομίζω πως θα σε βοηθήσουν ( τα στέλνω σε δύο σχόλια γιατί δεν χωρούν σε ένα):
Η ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΙΚΕΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ (1)
Εγκαταλείποντας το ζεστό και φιλόξενο χώρο του προσφυγικού συνοικισμού χάνεται στους δρόμους της μεγάλης πόλης μόνος, σιωπηλός περιπατητής, με μόνη συντροφιά τις σκέψεις του και τους συνειρμούς του. Ο ενθουσιασμός, το δέσιμο με τους πρόσφυγες, η ζεστασιά της ανθρώπινης επικοινωνίας δίνουν τη θέση τους στη βίωση μιας σειράς από αντίθετες καταστάσεις. Η μοναξιά, η απώλεια συναισθηματικού δεσμού, η βαθιά και απόλυτη απομόνωση τον κυριεύουν νιώθοντας κατά την επιγραμματική του διατύπωση «ολομόναχος, ξένος, παντάξενος
Η αίσθηση της απομόνωσης είναι τόσο έντονη, που τον οδηγεί στο να παραθέσει τα τρία αυτά επίθετα, με την ίδια σημασία, το ένα δίπλα στο άλλο, με επιτατική διατύπωση, προκειμένου να αισθητοποιήσει την κατάσταση της αφόρητης εγκατάλειψης κάθε δεσμού και σύνδεσης με τους συνανθρώπους του. Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στο καφενείο του συνοικισμού, στο οποίο είχε την άνεση τη επαφής, της ανταλλαγής απόψεων και της βίωσης ενός βαθύτερου δεσμού επικοινωνία και ανάπτυξης διαπροσωπικών δεσμών με τους άλλους, στις μεγάλες αρτηρίες της μεγαλούπολης τριγυρνά μόνος του, χωρίς φίλους, βιώνοντας το τραγικό συναίσθημα της αποξένωσης από το συνάνθρωπο. Ο τρόπος ζωής στην πόλη, με τους γρήγορους ρυθμούς, την ταχύτατη εναλλαγή των καταστάσεων, τη συνεχή κίνηση, τους θορύβους και το βιαστικό πέρασμα των ανθρώπων, του δημιουργεί μια παράξενη αίσθηση οδηγώντας τον στο να βιώνει μια παραισθησιακή σχεδόν κατάσταση.
Για την Κατερίνα
ΔιαγραφήΗ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΙΚΕΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ (2)
Οι μεγάλοι δρόμοι της πόλης με τους φωτεινούς σηματοδότες της και τα πολλά αυτοκίνητα που βιαστικά κινούνται σ' αυτούς τον οδηγεί στη συνειρμική ανάκληση των αρτηριών του ανθρώπινου σώματος, στις οποίες κυκλοφορούν ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια. Η κίνηση αυτή είναι συνεχής, κανείς δε σταματά, οι άνθρωποι συνεχίζουν να περιδιαβάζουν τους δρόμους της πόλης κουβεντιάζοντας και γελώντας τη στιγμή που ο αφηγητής σταματά για λίγο στη μέση του πεζοδρομίου, για να αφουγκραστεί το ρυθμό της εσωτερικής του φωνής. Τότε, σταματημένος στη μέση του δρόμου των πεζών, τη στιγμή που και τα αυτοκίνητα σταματούν μπροστά στον κόκκινο σηματοδότη, ο αφηγητής καταφέρνει να νιώσει τα αιμοσφαίρια του αίματος του να κινούνται μέσα στις αρτηρίες του, άρα βιώνει το προσφυγικό του αίμα να κυριαρχεί στο σώμα του και τον οργανισμό του. Τότε νιώθει μια αίσθηση ασύλληπτη, μοναδική, που παρεμποδίζεται να βιωθεί σε όλη της την ένταση από το θόρυβο των ανθρώπων και των αυτοκινήτων που συνεχίζουν να κινούνται χωρίς διακοπή. Αν όμως ο ίδιος σταματήσει το βάδισμα του και μείνει ακινητοποιημένος στη μέση, σαν το κούτσουρο που το νερό παρασύρει με την ορμητικότητα του, τότε θα είναι σε θέση να ακούσει, να εντοπίσει και να εστιάσει στα χιλιάδες βήματα που θα «αφουγκραστεί» και τα οποία δε θα είναι όλων αυτών που περνούν δίπλα του στο δρόμο αλλά κυρίως των προγόνων του, της γενιάς του, που νιώθει να διαβαίνει μέσα από το αίμα του και να κυριαρχεί στην εσωτερικότητα του.
Γι' αυτό άλλωστε και νιώθει μια ακατανίκητη επιθυμία να καμπυλώσει το σώμα του για να περάσει από πάνω του το ποτάμι της προσφυγικής ορμής, ένας ολόκληρος κόσμος από βιώματα, εμπειρίες ζωής, δοξασίες, έθιμα, συνήθειες αιώνων, που για τους ανθρώπους που δεν κλείνουν τα αυτιά τους στο παρελθόν και δεν παρασύρονται από τις ελκυστικές σειρήνες του μοντερνισμού μοιάζουν ολοζώντανα και πάντα κυρίαρχα. Η ανάγκη του να βιώσει με τρόπο ανεμπόδιστο το καθετί που αντιπροσωπεύεται από τις προγονικές μνήμες του φέρνει συνειρμικά στο νου την Κυριακή της Πεντηκοστής, τη μέρα της Γονατιστής, όταν οι πιστοί γονατίζουν κατά την ώρα που ο ιερέας διαβάζει τις ευχές τόσο για τους ζωντανούς όσο και για τους νεκρούς. Τη μέρα εκείνη, που συμφωνά με τη λαϊκή δοξασία οι ψυχές που προηγουμένως απελευθερώθηκαν και ήρθαν στον κόσμο επιστρέφουν πίσω δίνοντας το έναυσμα του θρήνου για εκείνες, η περίοδος χάριτος των οποίων τελείωσε, ο αφηγητής σκύβει βαθιά στη γη για να εμποδίσει τον τραυματισμό των προγονικών ψυχών που τον πλησιάζουν, οι κινήσεις του είναι ήρεμες και προσεκτικές, αφού μόνο κατά την ώρα αυτή που οι προγονικές ψυχές παίρνουν το δρόμο της επιστροφής είναι σε θέση να αισθανθεί την παρουσία όλων αυτών των ανθρώπων που χάθηκαν από καιρό και να νιώσει το βαθύ σύνδεσμο που με εκείνους τον ενώνει. Με τον τρόπο αυτό τονίζει πιο έντονα και αισθητά και την αντίθεση ανάμεσα στο λαϊκό πολιτισμό του παρελθόντος και το σύγχρονο που αποστραγγίζει και συνθλίβει κάθε αίσθηση ομορφιάς και μοναδικότητας. Νιώθει δίπλα του τους προγόνους και την κυρίαρχη παρουσία τους, ωστόσο, δεν κατορθώνει να αποδιώξει την αίσθηση της μοναξιάς στη μεγάλη πόλη.
Καλή δύναμη!
Σε ποια πόλη μένεις;
Κυρία Μοίρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας και πάλι. Χάρηκα για την νέα ανάρτηση!Σας μίλησα περισσότερα στο προηγούμενο...
Προσπάθησα για το "ανέβασμα" των μπλογκς... μα μια μια φίλη που με βοηθούσε έχει κρατήσει τους κωδικούς και ...ΔΕΝ μπορούσα να τα εμφανίσω. Τώρα λειπει για διακοπές στο Πήλιο... όταν επιστρέψει κάποια ώρα θα μου τα φτιάξει!!!
Άλλωστε υπάρχουν τόσα πολλά εδώ, σ΄αυτή την ιστοσελίδα, ...όταν έχω καιρό μπαίνω από τον Φίλο, τον Πετρέλη...
Καλή ξεκούραση,
θα τα λέμε, ελπίζω.
Ευχαριστώ,
Υιώτα Στρατή
"αστοριανή", ΝΥ
Να είσαι καλά Υιώτα. Για ό, τι χρειαστείς τα λέμε
Διαγραφή:-)