Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ- 2[19]-Τα χρονικά επίπεδα



  1.  Η  διακοπή της αφήγησης και η έκκληση του αφηγητή  σε ποιους απευθύνεται;

  2.     Σε ποιο χρονικό επίπεδο εντάσσεται αυτός ο λόγος;


  3.     Οι όρκοι υπαγορεύονται από την πρόθεση του αφηγητή να πείσει τους ακροατές του. 
  Πώς αποκτούν ισχύ αυτοί οι όρκοι και ποιο πληροφορητικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν;

4.     Να προσεχθεί η αναφορά στην «ψυχή» στο στ. 4 και στην προοικονομία (πρόληψη) που μπορεί να περιέχει.

5.     Συνειρμικά από την «ψυχή» ο αφηγητής κάνει μια παρέκβαση. Ποιο είναι το θέμα της; Σε ποιο χρονικό επίπεδο εκτυλίσσεται;

6.     Σε ποιες θεολογικές ιδέες στηρίζεται το μεταφυσικό όραμα Τι δηλώνουν για τη θρησκευτικότητα του ήρωα;

7.     Ποιες πληροφορίες μας δίνει ο διάλογος για τα αισθήματα του ήρωα και της αγαπημένης του;

8.     Ποια χαρακτηριστικά αποδίδονται εδώ στην κόρη;

9.     Τι προοικονομεί ο στίχος 5 και η μετάβαση του ήρωα/αφηγητή στην Κοιλάδα του Ιωσαφάτ;

10. Την έσχατη κρίση ο ήρωας τη συλλαμβάνει ενορατικά. Ποιες πρώτες σκέψεις μπορούμε να κάνουμε για τις προϋποθέσεις μέσ’ από τις οποίες ο ήρωας αξιώθηκε μια τέτοια σύλληψη του κόσμου;

11. Πώς δικαιολογείται μέσα στο πλαίσιο της δομής του ποιήματος η συγκεκριμένη θέση της παρέκβασης;


12.     Παρουσιάζουν πληροφορητικό για την ιστορία μας ενδιαφέρον οι όρκοι; Τι το ενδιαφέρον παρατηρείτε στη συστοιχία και την εκφορά τους;

13.   Τι θέμα έχει το κομμάτι που περικλείουν οι παρενθέσεις στο δεύτερο μέρος [19.] του ποιήματος; Ποια η θέση του στο χρόνο της ιστορίας;

14.    Ποιων ιδεών απήχηση μπορούμε να επισημάνουμε σ’ αυτή την παρέκβαση; Τι συμπεράσματα μπορούμε να συναγάγουμε για την πνευματική συγκρότηση του Σολωμού;

15.     Τι μας γνωστοποιεί για τα αισθήματα του Κρητικού και της αγαπημένης του ο διάλογος της παρέκβασης;

16.   Ποιες πηγές μπορούμε ν’ ανιχνεύσουμε πίσω από τις πεποιθήσεις για τη μέλλουσα Κρίση που διατυπώνονται εδώ;

17.    Καταργεί την «έκπληξη» του τέλους η παρέκβαση;

18.     Παραδεισιακά στοιχεία στη νέα όψη του νυχτερινού τοπίου. Πού αλλού τα έχουμε συναντήσει διαβάζοντας Σολωμό;








 
                         ΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

              Ο Ε.Καψωμένος και τα χρονικά επίπεδα:



                         Ο Μαρωνίτης και οι "εποχές του Κρητικού":







 
1ο επίπεδο( 1η εποχή) :  Ο χρόνος του ναυαγίου και της θαυμαστής εμπειρίας της φεγγαροντυμένης και  του ανεκλάλητου ήχου.


  2ο επίπεδο( 2η εποχή) : Η προΐστορία του ήρωα στην Κρήτη ή η ιστορία του ήρωα πριν το ναυάγιο.

3ο επίπεδο (2η εποχή ): Η ιστορία του ήρωα μετά το ναυάγιο και το χαμό της κόρης.

 
4ο επίπεδο( 3η εποχή):  Πρόδρομη αφήγηση για την έσχατη κρίση .Άχρονος χρόνος , εξαγιασμένος χώρος.



4η εποχή, κατα Μαρωνίτη:  Ο χρόνος της ποιητικής πράξης.

     



     τα επίπεδα του χρόνου στην ενότητα 2[19]:

        1) στ. 1: Πιστέψετε π’ ό,τι θα πω είν’ ακριβή αλήθεια, :     3ο επίπεδο

  2)  στ.2-3:
μά τες πολλές λαβωματιές που μόφαγαν τα στήθια,
μά τους συντρόφους πόπεσαν στην Kρήτη πολεμώντας, :   2ο επίπεδο

  3) στ. 4:
μά την ψυχή που μ’ έκαψε τον κόσμο απαρατώντας. : 3ο επίπεδο

  4)  στ. 5-18:
(Λάλησε, Σάλπιγγα, κι εγώ το σάβανο τινάζω, (....)

όμως κοιτάζει εδώ κι εκεί και κάποιονε γυρεύει») : 4ο επίπεδο



 


11 σχόλια:

  1. Είμαι πολύ "μικρή" για να μιλήσω για ποίηση σ'έναν ποιητή..
    Σας ευχαριστώ πολύ , πάντως , για τα καλά σας λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ ευχαριστώ!
    Και να ξέρετε ότι ποιητής μπορεί να λέγεται αυτός που ΘΕΛΕΙ να μαθαίνει συνέχεια..
    Πιστέψτε με διδάσκομαι και δεν το κρύβω..
    Είμαι ευγνώμων!
    Καλό απόγεμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άριστη και κατανοητή η αποσαφήνιση των χρονικών επιπέδων της ενότητας 19. Κάνει ευκολότερη τη ζωή των μαθητών (μη σου πω και καθηγητών)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωτηρία μου συγγνώμη! Κάποιο λάθος έκανα και δεν μπορώ να το επαναφέρω το σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα σας....
    Ευχαριστώ πολύ για όλη τη βοήθεια που μου έχετε προσφέρει μέσα από αυτό το site.... Η δουλειά σας είναι εκπληκτική και πολύ επιμελημένη.
    Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι αναφορικά με τις ερωτήσεις που έχετε παραθέσει παραπάνω....
    Στην ερώτηση 11 αναφέρεται "Πώς δικαιολογείται μέσα στο πλαίσιο της δομής του ποιήματος η συγκεκριμένη θέση της παρέκβασης;" Η παρέκβαση χρησιμεύει μόνο για να δηλώσει το θάνατο της αγαπημένης του ή έχει και άλλο ρόλο?????
    Ευχαριστώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τονίζεται έτσι το ρομαντικό στερεότυπο της αιώνιας και ακατάλυτης αγάπης μεταξύ των δύο εραστών.
      Η σκηνή εκτός από το θεολογικό και αισθητικό ενδιαφέρον που έχει, καθώς αποκαλύπτει τη βαθιά θρησκευτικότητα και τις πολλαπλές καλλιτεχνικές πηγές του Σολωμού, έχει και ένα πιο ουσιαστικό ενδιαφέρον. Το θρησκευτικό υπόβαθρο αξιοποιείται από τον ποιητή για να αποκαλυφθεί το μεγαλείο ενός έρωτα που διαρκεί πέρα από την αιωνιότητα. Ο αγνός έρωτας διαπερνά τη σκηνή, αποτελεί τη δικαίωση των δύο ερωτευμένων. Η όχθη του θανάτου ενώνεται με την όχθη της ανάστασης. Ο επίγειος έρωτας που δεν ολοκληρώθηκε στη γη λόγω του θανάτου της αγαπημένης, πρόκειται να δικαιωθεί στη μεταθανάτια ζωή.
      Ο Κρητικός, μέσα στην αφήγησή του, υποδεικνύει τη δύναμη του Έρωτα και του θανάτου Χάρη στη συνεργασία αυτών των δύο μπόρεσε εκείνος να υπερβεί το χρόνο ,παρ’ όλη την πληγή που του προκάλεσε ο θάνατος της αγαπημένης του· μπορεί να περιμένει με χαρά μια αιώνια ευδαίμονα ύπαρξη στον παράδεισο με την αγαπημένη του.
      Από αφηγηματολογική άποψη η παραπομπή στην Έσχατη Κρίση αντιστοιχεί εξ ορισμού σε μια δοκιμασία, αυτή της Τελικής Κρίσης. Πρόκειται για μια τυπική δοκιμασία δικαίωσης.

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Θέλω να σας ρωτήσω και κάτι άλλο:
      Σε σχέση με τη δομή πως δικαιολογείται η παρέκβαση???????

      Διαγραφή
  6. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
    Θέλω να σας ρωτήσω και κάτι άλλο:
    Σε σχέση με τη δομή πως δικαιολογείται η παρέκβαση???????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αναφορά στο θάνατο της αγαπημένης ( « μα την ψυχή που μ΄έκαψε τον κόσμο απαρατώντας») συνειρμικά οδηγεί τον αφηγητή στην
      παρέκβαση εσχατολογικού χαρακτήρα. Ξέρει ότι η ψυχή της εγκατοικεί στον
      Παράδεισο και ότι θα την ξανασυναντήσει την ώρα της έσχατης Κρίσης. Παρηγοριά για το θάνατό της, μέσα από μια πρόδρομη αφήγηση , σε σχέση με το παρόν της αφήγησης. Άχρονος χρόνος, εξαγιασμένος χώρος

      Διαγραφή