Η "ΑΝΤΙΓΟΝΗ" του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Μια εργασία των μαθητών της Β΄Λυκείου, με αφορμή την Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Λόγω...τεχνικών προβλημάτων δεν μπόρεσα να ενσωματώσω τα video που  υπήρχαν στην παρουσίαση.Μόλις τα καταφέρω θα επικαιροποιήσω την ανάρτηση.

Μια Αντιγόνη αλλιώτικη λοιπόν, δοσμένη από τον μεγάλο θεατρικό συγγραφέα.

Ο Μπρεχτ πήρε το πατροπαράδοτο θέατρο και το γύρισε ανάποδα. Αυτός θε έλεγε ότι το έβαλε να στέκεται με τα δυο του πόδια στη γη. Αυτό ήταν εξάλλου και το ιδανικό του. Γι΄ αυτό και δήλωνε αντιαριστοτελικός. Αντιαριστοτελικός ίσως από την άποψη ότι αντιμαχόταν τον δυτικό τρόπο ερμηνείας του Αριστοτέλη. Ο Μπρεχτ ήθελε ένα θέατρο που  παρουσιάζει στη σκηνή τις αντιφάσεις της ιστορίας και προσπαθεί κάθε φορά να ερμηνεύει τα φαινόμενα με απώτερο σκοπό την αλλαγή του κόσμου. 

 

Είναι σαφές ότι ο Μπρεχτ έστησε μιαν αντάρτισσα Αντιγόνη, εμπνευσμένος από την εποποιϊα της αντίστασης στο ναζισμό, μια ηρωίδα που δεν υπερασπίζεται το νόμο του αίματος, απέναντι στους νόμους του κράτους (Κρέοντας), αλλά αντιστέκεται ενάντια στους δυνατούς, στους σκοταδιστές, στους τρομερούς, στους εγκληματίες.

Ο Μπρεχτ μεθερμη­νεύει την τραγωδία του Σοφοκλή σύμφωνα με το σκοπό του να γράψει ένα δράμα αντίστασης στο ναζιστικό Γ Ράιχ, αν και παραδέχεται πως η Αντιγόνη δεν είναι και πολύ κατάλληλη μορφή επαναστάτριας.

ΟΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΘΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΟΦΟΚΛΗ

•  Μετατρέπει την εκδικητική εκστρατεία του Πολυνείκη ενάντια στη Θήβα σ' έναν επιθετικό πόλεμο του Κρέοντα εναντίον του Άργους· κίνη­τρο είναι τα πολύτιμα μέταλλα. 0 Κρέων θανατώνει τον Πολυνείκη ως λιποτάκτη, πράγμα που δίνει μια κάπως διαφορετική σημασία στην επι­θυμία της Αντιγόνης να τον κηδεύσει. 

• Ο Μπρεχτ επιθυμεί να «ορθολογικοποιήσει» το μύθο, να αποκρυσταλλώσει από την ιδεολογική ομίχλη τη ρεαλιστική λαϊκή παράδοση, να απαλλάξει την ιστορία από τα θεο­λογικά, μεταφυσικά και ιδεολογικά στοιχεία του αρχαίου ποιητή .

•  Η ερμηνευτική φόρμουλα είναι να δείξει το ρόλο της άσκησης βίας στην περίπτωση της αποσύνθεσης της κορυφής της κρατικής μηχανής.

•  Η στιχομυθία ανάμεσα στις αδελφές είναι πολύ πιο κοφτή και επιθετι­κή στον Μπρεχτ. Κυριαρχεί η εξπρεσιονιστική πλαστικότητα του λόγου. Ο χορός των γερόντων συρρικνώνεται στον Μπρεχτ, εξοστρακίζοντας τη θεολογική διάσταση.

• Άλλες αποκλίσεις αφορούν στρατηγικές της αποστασιοποίησης. Π.χ. ο χορός αναλαμβάνει αφηγηματικές λειτουργίες που δεν έχει, σ' αυτή τη μορφή και στα χωρία αυτά, στην αρχαία τραγωδία: περιγρά­φει λεκτικά αυτό που κάνουν την ίδια στιγμή οι πρωταγωνιστές

• Στο τέλος συσσωρεύονται οι επεμβάσεις του Μπρεχτ σύμφωνα με την αλλαγμένη υπόθεση· αλλά φανερώνεται και μια επιθυμία συντόμευσης των τραγικών διαλογισμών.Η διασκευή του Μπρεχτ φιλοδοξεί να είναι κυρίως έργο δράσης

• Ο Μπρεχτ χρησιμοποιεί στη διασκευή του και άλλες πηγές: π.χ. στο διάλογο ανάμεσα στον Αίμονα και στον Κρέοντα παρεμβάλλει παραθέ­ματα από τον πρώτο Ύμνο του Πίνδαρου

• δια­δραματίζεται σε καταφύγιο για τις αεροπορικές επιδρομές στο Βερο­λίνο στο τέλος του πολέμου, όπου δύο αδελφές βρίσκουν τον λιποτά­κτη αδελφό τους κρεμασμένο από τους ναζήδες μπροστά στο σπίτι τους οι αναλογίες του Κρέοντα με τον Χίτλερ  είναι οφθαλμοφανείς.....

• Σχεδόν το μισό έργο λοιπόν αποτελείται από δικούς του στίχους

 

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ " ΑΝΤΙΓΟΝΗ"

View more presentations or Upload your own.