ΟΤΑΝ Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Τι συμβαίνει όταν η λογοτεχνία συναντά τον κινηματογράφο;

Οι δύο τέχνες χρησιμοποιούν διαφορετική γλώσσα και κατά συνέπεια διαφορετικά εκφραστικά μέσα.Το «υλικό» του κινηματογράφου είναι η εικόνα, ενώ της λογοτεχνίας η γλώσσα. Ο σκηνοθέτης «προδίδει», τις περισσότερες φορές ,τη σχέση πιστότητας με το κείμενο και αυτό είναι φυσικό, για να μην πούμε απαραίτητο. Ο σκηνοθέτης είναι πρωταρχικά ένας αναγνώστης του λογοτεχνικού κειμένου, ο οποίος κατά τη διαδικασία της ανάγνωσης φαντάστηκε και εντόπισε διαφορετικά πράγματα από ότι ο συγγραφέας και θέλησε στη συνέχεια να τα μεταφέρει στην ταινία του. Το κείμενο από τη στιγμή που εγκαταλείπεται από το συγγραφέα του, προσλαμβάνει διαφορετικές ερμηνείες και νοηματοδοτήσεις από εκείνες που ο ίδιος φαντάστηκε ή είχε στο μυαλό του όταν έγραφε το έργο του.

Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν αδύνατη την  ύπαρξη οποιασδήποτε σχέσης μεταξύ των δύο τεχνών, καθώς τις θεωρούν ως δύο εντελώς αυτόνομες και ανεξάρτητες μορφές έκφρασης. Οι δύο τέχνες, όσο διαφορετικές  όμως και αν είναι μεταξύ τους, βρίσκονται σε ένα συνεχή διάλογο και αναπτύσσουν μια σχέση αποχωρισμού και συνάντησης παρά αποκλεισμού και απόλυτου διαχωρισμού.

Αυτή τη σχέση επιδιώκει να διερευνήσει το αφιέρωμα που διοργανώνεται την εβδομάδα 9-15 Σεπτεμβρίου στον κινηματογράφο «Απόλλων», ένα αφιέρωμα στο οποίο θα προβληθούν βραβευμένες ταινίες εννέα Ελλήνων δημιουργών, που μετέφεραν στη γλώσσα του κινηματογράφου κείμενα σπουδαίων πεζογράφων.

Στη διάρκεια του αφιερώματος θα προβληθούν οι ταινίες: 

Ρόδινα ακρογιάλια του Ευθύμη Χατζή, βασισμένο σε διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη, 
Ονειρεύομαι τους φίλους μου του Νίκου Παναγιωτόπουλου, βασισμένο στην ομότιτλη συλλογή διηγημάτων του Δ. Νόλλα,
 Ιαγουάρος της Κατερίνας Ευαγγελάκου, βασισμένο στη νουβέλα του Α. Κοτζιά,  
Τα παιδιά της Χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Δ. Χαριτόπουλου, Ο εργένης του Νίκου Παναγιωτόπουλου, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Β. Ραπτόπουλου,
Η άλλη όψη του Τάσσου Ψαρρά, βασισμένο στο διήγημα «Το μυστικό» του Π. Σφυρίδη,
Η νοσταλγός της Έλενας Αλεξανδράκη, βασισμένο σε διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη 
και Κοράκια του Τάκη Σπετσιώτη, βασισμένο στο διήγημα «Το παράπονο του νεκροθάπτου» του Ε. Ροΐδη.