tag:blogger.com,1999:blog-4635174151791199986.post6694503907154721883..comments2024-03-11T22:52:21.989+02:00Comments on Φωτόδεντρο: Αν και φαγώθηκε απ' τα μαλάματα το πρόσωπό του...Πολίνα Μοίραhttp://www.blogger.com/profile/12878899770059139872noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-4635174151791199986.post-21364004668329885722011-03-10T23:37:46.612+02:002011-03-10T23:37:46.612+02:00Ανθολογία με ευαισθησία. Ερανίσματα ανθέων από του...Ανθολογία με ευαισθησία. Ερανίσματα ανθέων από τους λειμώνες της αγάπης. Εύγε!SITALKIShttps://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4635174151791199986.post-54245044556171957762011-03-02T20:50:54.463+02:002011-03-02T20:50:54.463+02:00daflek,
πολύ πολύ σ' ευχαριστούμε για τα υπέρ...daflek,<br /> πολύ πολύ σ' ευχαριστούμε για τα υπέροχα ποιήματα!<br /><br />Η Αμοργός του Γκάτσου, τι Ομορφιά!!...<br /><br />Πολλά φιλιά ΡούλαΠολίνα Μοίραhttps://www.blogger.com/profile/12878899770059139872noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4635174151791199986.post-26791183991965462862011-03-02T09:57:03.443+02:002011-03-02T09:57:03.443+02:00Καλημέρα Πολίνα
Για μια ακόμη φορά θαυμάζω τη δουλ...Καλημέρα Πολίνα<br />Για μια ακόμη φορά θαυμάζω τη δουλειά σου και σε ευχαριστώ<br />Η μικρή ανθολογία για τον έρωτα (από την ευτυχώς ανεξάντλητη ποιητική παραγωγή) με προκάλεσε να σου στείλω μερικά ακόμη<br />Πολλά φιλιά<br />Ρούλα Μουντάνου<br /><br />Ευριπίδη Ιππόλυτος<br />Έρωτα εσύ, με περισσή<br />όταν λαβώνεις δύναμη,<br />μηδ' όνομα καλό από σε<br />μηδ' αρετή μπορεί να βγει.<br /><br />Μα μετρημένα αν πορευτεί<br />η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή<br />θεά δεν έχει νοστιμιά.<br /><br />Ω δέσποινά μου, απάνου μου<br />με το χρυσό δοξάρι σου<br />μη ρίξεις την αφεύγατη<br />σαγίτα, που 'χει την αιχμή<br />βαμμένη στην αποθυμιά<br /><br />Το Πλεονέκτημα μιας Κόρης είναι η Χαρά του Ανδρός της, Εμπειρίκος Aνδρέας<br />Πριν πέσει η άγκυρα της ακταιωρού στην θάλασσα<br />Kαι σύρουν την επιτελίδα της τάλογα των Kαρχηδονίων<br />Tα δροσερά φανάρια των ακρωτηρίων<br />Δέχονται τον αφρό και τις φωνές των γλάρων<br />Δέχονται τα δώρα που προσφέρουνε στους μελλονύμφους<br />Tώρα που η σάλπιγξ αντηχεί και σκάνε τα σαλπίσμα-<br /> τα σαν ρόδια<br />Γιατί το σκότος διερράγη<br />Kαι το ξημέρωμα στο κέντρον του νησιού<br />Θυμίζει τους ανέμους που σηκώνουν<br />Tους πέπλους μιας νύφης σε χώρα τροπική<br />Aπαλά σαν κουνουπιέρες θερινού καταυλισμού<br />Aπαλά σαν χείλη που υποθρώσκουν επί λευκής σαρκός<br />Aπαλά σαν δάχτυλα που εμβαπτίζονται σε γάλα<br />Tέλος λύνει την κόμη της η νύφη<br />K' οι λεμονιές μεθούν τ' αηδόνια<br />Tα έντομα μαζεύουν τα πτερά τους<br />Tα καταρρίπτει επί του χώματος η ζέστη<br />H δόνησις των εκρήξεων ογκώδους ηφαιστείου<br />Διέρχεται δια των χειλέων της διώρυγος<br />Παρά τας ιαχάς δύο βουκόλων <br />Tώρα που παραμερίζονται τα κράσπεδα των βουνών από<br /> την λάβα<br />Eνώ η εγκαρτέρησις του ενός και η ανυπομονησία του<br /> άλλου<br />Πλαγιοδρομούν μπροστά στο σήκωμα της κεφαλής μιας <br /> άρκτου.<br /><br />Προσανατολισμοί, Οδυσσέας Ελύτης (η επιλογή του Μ. Χατζιδάκι)<br />Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι<br />Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές<br />Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!<br /><br />Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως<br />Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας<br />Κι όταν σε πήρε το φιλί<br />Γυναίκα<br /><br />Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας<br />τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός<br />Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας<br />τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα<br /><br />Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι<br />τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.<br /><br />Αμοργός, Νίκος Γκάτσος<br />Έτσι κοιμάται ολόγυμνη μέσα στις άσπρες κερασιές <br />μια τρυφερή μου αγάπη<br />Ένα κορίτσι αμάραντο σα μυγδαλιάς κλωνάρι<br /><br />από τη Σαπφώ (απόδοση Οδ. Ελύτης)<br /> «γρήγορα η ώρα πέρασε` μεσάνυχτα κοντεύουν`<br />πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βασιλέψανε`<br />και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη κι έρημη<br />ο Έρωτας που βάσανα μοιράζει (αλγεσίδωρος λέειε η Σαπφώ)<br />ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει (μυθοπλόκος)<br />μου άρπαξε την ψυχή μου και την τράνταξε<br />ίδια καθώς αγέρας από τα βουνά<br />φυσάει μέσα στους δρυς φυσομανώντας.»daflekhttps://www.blogger.com/profile/08911331981107787381noreply@blogger.com